.

بیمارم اما ،

درمان مرا جز " رازی " کسی نشناخت ،

 خالی میشوم از شیشه ،

پر می شوم در جامها ،

تا که فراموش شوی در من ،

سوار بر تنهایی ،

در آسمانِ رویایی که می میرد،

می گذرم از یقین ،

 باز ،حوالی شک

به چشمهایی می رسم که سقوطم میدهد

به خانه ای که پر از خالی ترین شیشه هاست...

عبدارحیم  10/8/91